| Сьвяты Грааль |
Jul. 29th, 2004|05:32 pm |
Под бронебойным дождем воспаліся разум,
аднак так ціха, што нават чутна як недзе далёка ў глыбіні, паўзе вагон мятро...
якога я чакаў ўчора ноччу на недасканалым паўстанку недзе ў раёне старых нудісцкіх могілак, сярод якіх шукаў калёнку. Хацелася піць.
Нават ноччу вагон не наведвае згубленыя станцыі, толькі пралятаюць аўтобусы з незнаёмымі нумарамі, незнаёмага колеру.
Я не адшукаў граалю, але спаткаў самотнага чорнага лыцара з адрубленыма нагамі і рукамі, інвалід сказаў, што я мудак. Гэта быў непрыемны жарт. Я паслаў яго на хуй. |
|