| ня буду пісаць да відна |
[May. 4th, 2005|12:10 am] |
Псіхоз.
У пору дажджоў я катаюсь туды сюды ў тралейбусе, забівая сабе голаву тым, чым не хацеў хабіваць адзінаццаць доўгіх год.
Я не разумею, чаму людзям шчэнсціць, а мне не, чаму яны выцягваюць патрэбны білет, а я - не. Карма? Да чорта. У тралейбус. Апошні тралейбус, што ля Дружбы... Бывай.
Вы вечно молитесь своим богам,
И ваши боги всё прощают вам...
 |
|
|