| Every day is exactly the same |
[Jul. 3rd, 2005|01:17 am] |
Дні небагатыя. Думы акаянныя. Дзеі безвыходныя. Цёплае жоўтае лета. Апошняе лета дзяцінства.
Знакі і сімвалы безпераменна кажуць аб шчасці: едуць электрычкі, б'ецца шкло, пахне скошанай муравой. Я ведаю нават дзе тое шчасце, але не ўпэўнены ў яго вартасці. Я магу пазваніць, але за званком заўсёды павіннен ісці тузін небаходнасцяў: грошы, алкаголь, духі, чыстыя сарочкі. Адна котка леваруч, іншая проста, іншыя назад. Глядзець на іх галасы ў слухаўках і дзівіцца. Глядзець на іх валасы і бляднець. Маё сэрца нечага хоча, мой мозг ня ведае чаго. А душа маўчыць, ёй няма чаго сказаць.
Я нюхаю паветра і чую жасмін. Наўкол адныя цені, у кожнай цені свае праблемы. На асфальце палачка ад марозіва, белыя-белыя кусты. Наўкол адно лісце і пахучыя кветкі. Сядзець бы тут вечнасць, а не! Куды там, хочыцца нешта рабіць: захварэць і сыйсці з розуму. Няма сіл, каб проста ўстаць у правільным напрамку. Душа маўчыць. Толькі нехта шукае вачыма мяне, бо нехта побач і хоча маю душу.
Я улыбаюсь, как идиот, и раздвигаю кусты жасмина... |
|
|
| Comments: |
| From: | (Anonymous) |
|---|
| Date: | July 23rd, 2005 - 06:03 am |
|---|
| | | (Link) |
|
Выхожу один я на дорогу;
Сквозь туман кремнистый путь блестит;
Ночь тиха. Пустыня внемлет богу,
И звезда с звездою говорит.
В небесах торжественно и чудно!
Спит земля в сиянье голубом...
Что же мне так больно и так трудно?
Жду ль чего? Жалею ли о чем?
Уж не жду от жизни ничего я,
И не жаль мне прошлого ничуть;
Я ищу свободы и покоя!
Я б хотел забыться и заснуть!
Лермонтов
| From: | (Anonymous) |
|---|
| Date: | July 23rd, 2005 - 06:12 am |
|---|
| | | (Link) |
|
продолжение
Но не тем холодным сном могилы...
Я б желал навеки так заснуть,
Чтоб в груди дремали жизни силы,
Чтоб, дыша, вздымалась тихо грудь;
Чтоб всю ночь, весь день мой слух лелея,
Про любовь мне сладкий голос пел,
Надо мной чтоб, вечно зеленея,
Темный дуб склонялся и шумел.
Лермонтов | |
