| Кашмарны дзень П.С. :(( |
[Nov. 24th, 2006|03:19 pm] |
| [ | Current Music |
| | Iggy Pop - Dum Dum Boys | ] |
Футы-нуты, ну даколькі шчэ можна так крыўляцца. Паказваць зубы і закотваць вочы пад самы эмпірыюм.
За 5 год Кулёк ператварыўся з важкага і праваслаўнага процівесу Ватыкану ў крыніцу таннага мэтадона і дыплямаваны парк безкультуранага адпачынку. Адзін хер, шо на былы гмах Ак. Кіраваньня пры ППРБ ўзьнялі аграмістыя крыжы й пачалі рабіць тут сусьветныя саборы. Кулёк быў аколены чыгункай і пятнаццацімэтровым парканам, празь які мог праляцець толькі сам Патрыярх усея Русі, Татаршчыны й заўральскай Азіі Аляксій, нармальны чалавек жа карыстаўся сеткай мэтрапалітэна.
Адразу па выхадзе зь пераходу засмучаны жыцьцёвай драмай П.С. заўважыў атракцыён "руссская рулетка" - пакасіўшыся зялёненькі намёт з няголеным літоўцам пасярод. Літоўцаў у гэтым рассадніку праваслаўнай культуры было задосыць. І хулі ім тут трэба? П.С.-у, дзень якога атрымліваўся канчаткова загубленым, вельмі хацелася паспрабаваць згуляць, а Напаляёнчык, што чакаў яго тут на старой абшарпанай кватэры, якую РПЦ (руссская праваслаўная царква) здавала яму за сушціе грашы, няхай шчэ пачакае.
Сэнс гульні знаёмы кожнаму з вас, а вось расцэнкі, вядома, - не. Кошт адной гульні раўняўся бітай тышшы, а за перамогу давалі ажно шэсьць, адно "але" - перад гульнёй вы павінны падпісаць паперку, дзе пасьля сьмерці аддаеце свае ўнутраныя ворганы на вечнае карыстаньне кампаніі "руссская праваслаўная рулетка inc.". Так шо самі разумееце, абдзіралаўка была нягоршай за таталізатар "Парымач".
Карацей, П.С перамог, зарабіў харошыя для гэтай дзіркі грошы (100 мг мэтадона каштавалі ўтрая менш), і засеў у танным шынку "Бар сук", дзе падавалі ўсё постнае (справа была за вясною) й няблагую гарэлку "Канстацінопаль".
З вуліцы раздаваліся песнапеньні, рэвальверныя стрэлы й нейкія крыкі аб дапамозе. П.С. ужо дапіваў сваю гарэліцу й даядаў нясмачны пярловы суп, як да яго падышоў нейкі дюжы хлапец у камізэльцы, прадставіўся Алесем і прыгразіў нажом. Эххх уж наша краіна... Вох уж дзе наша радзіма... Пасьля невялічкай бойкі, дзе ляцелі сталы, а крэслы траплялі ў ня ў чым не вінаватых кабетаў з жывёлкамі, у вачох паплыло, рукі заціснулі наручнікі, у вачох паплыло яшчэ раз і выплыла кудысь, дзе сны з мроямі. І караблі зь яхтамі...
...Мяне клічуць Аполя, усе гэтыя цыгарэты твае, можаш рабіць зь імі ўсяго чаго захочаш, прадасі, - ня буду супраць, аддасі каму - таксама ня буду, сам паліцьмеш, - на здароўе. Адно, не выкідай іх. Усё-ткі карысная ў жыцьці штука - фура "Мірскага замка"...
Вочы П.С. расплюшчыліся самі і першае, шо ім давялося ўбачыць, была валасатая лапа ў кольцах, якая давала яму пашчочыну за пашчочынай.
- Так, знача інвалідаў па пабах біць... Так, дружок, знача надзірацца ў трасцу на тэрыторыі горада Кулёк, сьвятой абіцелі, аплота сусьветнага артадаксальнага хрысьціянства... Ды шчэ без дакумэнтаў! Так, бляць, быра ўстаў і назваў сваё ймя!
- Эээ... Пачварны Студзень.
- А па-бацьку?
- Валер'евіч. 1994 года нараджэньня. Працую ў ОАО "Мара батаніка. Прадавач.
- Так, знача, Студзень Валер'евіч Пачварны. Падпішыце пратакол. Віна вашая вялікая, але на ўгалоўшчыну не цягне... 25 сутак арышту. Аддайце, прашу, матузкі і іншыя рэчы, якімі можна задушыць або задушыцца самому. І шоб без выкрутасаў!
25 сутак - тэрмін вялікі.
Бедны Напаляёша. Сядзіць зара, піша свае вершы пра Наташу Ландыш... Там... "Споведзь Наташы Л. перад абортам" або "О, Наташа, твая душа як прастакваша...". Харошы чалавек, кепска, што пакінуў яго без надзеі. Сядзіць зара, піша свае вершы пра Наташу, а я яму не прыцягнуў сьвятога мексіканскага шалфея... І няма яму шчасьця. І што я так аб людзёх думаю. Пра сябе б падумаў. Пра мае 25 сутак. Цэлы месяц. Там жа, напэўна, ужо і лісьце распускаецца, і ў кветках усё. А я тут... |
|
|
![[info]](http://lj.rossia.org/img/imported-profile.gif){kind=small}