clement's Journal
 
[Most Recent Entries] [Calendar View] [Friends View]

Monday, August 26th, 2002

    Time Event
    12:08p
    Jacques Brel - La chanson des vieux amants - Français, Nederlands, English, Deutsch
    La chanson des vieux amants

    (texte: Jacques Brel; musique: Jacques Brel/Gérard Jouannest)

    Bien sûr nous eûmes des orages
    Vingt ans d'amour c'est l'amour fol
    Mille fois tu pris ton bagage
    Mille fois je pris mon envol
    Et chaque meuble se souvient
    Dans cette chambre sans berceau
    Des éclats des vieilles tempêtes
    Plus rien ne ressemblait à rien
    Tu avais perdu le goût de l'eau
    Et moi celui de la conquête

    Mais mon amour
    Mon doux mon tendre mon merveilleux amour
    De l'aube claire jusqu'à la fin du jour
    Je t'aime encore tu sais je t'aime

    Moi je sais tous tes sortilèges
    Tu sais tous mes envoûtements
    Tu m'as gardé de piège en piège
    Je t'ai perdue de temps en temps
    Bien sûr tu pris quelques amants
    Il fallait bien passer le temps
    Il faut bien que le corps exulte
    Finalement finalement
    Il nous fallut bien du talent
    Pour être vieux sans être adultes

    Oh mon amour
    Mon doux mon tendre mon merveilleux amour
    De l'aube claire jusqu'à la fin du jour
    Je t'aime encore tu sais je t'aime

    Et plus le temps nous fait cortège
    Et plus le temps nous fait tourment
    Mais n'est-ce pas le pire piège
    Que vivre en paix pour des amants
    Bien sûr tu pleures un peu moins tôt
    Je me déchire un peu plus tard
    Nous protégeons moins nos mystères
    On laisse moins faire le hasard
    On se méfie du fil de l'eau
    Mais c'est toujours la tendre guerre

    Oh mon amour
    Mon doux mon tendre mon merveilleux amour
    De l'aube claire jusqu'à la fin du jour
    Je t'aime encore tu sais je t'aime.




    Liefde van later
    (bewerking: Lennaert Nijgh)

    Als liefde zoveel jaar kan duren,
    dan moet 't echt wel liefde zijn.
    Ondanks de vele kille uren,
    de domme fouten en de pijn.
    Heel deze kamer om ons heen,
    waar ons bed steeds heeft gestaan
    draagt sporen van een fel verleden,
    die wilde hartstocht lijkt nu heen,
    die zoete razernij vergaan,
    de wapens waar we toen mee streden.

    Ik hou van jou,
    met heel m'n hart en ziel hou ik van jou,
    langs zon en maan tot aan het ochtendblauw,
    ik hou nog steeds van jou.

    Jij kent nu al m'n slimme streken.
    Ik ken allang jouw heksenspel.
    Ik hoef niet meer om jou te smeken,
    Jij kent m'n zwakke plekken wel.
    Soms liet ik jou te lang alleen,
    misschien was wat je deed verkeerd,
    maar ik had ook wel eens vriendinnen.
    We waren jong en niet van steen,
    zo hebben we dan toch geleerd,
    je kunt altijd opnieuw beginnen.

    Ik hou van jou,
    met heel m'n hart en ziel hou ik van jou,
    langs zon en maan tot aan het ochtendblauw,
    ik hou nog steeds van jou.

    We hebben zoveel jaar gestreden,
    tegen elkaar en met elkaar.
    Maar rustig leven en tevreden,
    is voor de liefde en gevaar.
    Jij huilt allang niet meer zo snel,
    ik laat me niet zo vlug meer gaan,
    we houden onze woorden binnen.
    Maar al beheersen we 't spel,
    een ding blijft toch altijd bestaan,
    de zoete oorlog van 't minnen.

    Ik hou van jou,
    met heel m'n hart en ziel hou ik van jou,
    langs zon en maan tot aan het ochtendblauw,
    ik hou nog steeds van jou.
    Voorgoed van jou...




    Song of the Old Lovers - Laurika Rauch
    (translation: Eric Blau/Mort Shuman)

    In spite of all we're still together
    So many years of smiles and tears
    How many times we'd part forever
    And I would leave for parts unknown
    A day a week and I'd feel terror
    And crumble on the telephone
    And then in bed we'd play confessions
    And tell the truth what truth we knew
    That's how it's been with me and you
    And then we'd start upon a new digression

    Oh my love
    My old, my sweet, my gentle love
    From year to year as all the seasons fall
    I love you more, you know I love you

    In spite of all we're still together
    So many years of smiles and tears
    How many times I found another
    But you loved others too my dear
    A day a week and I'd need a pardon
    And fumble out the key for home
    And take a wound that went unhealing
    For you'd forgive without forgiving
    But of course we went on living
    Our sorrows locked in Christmas seals

    Oh my love
    My old, my sweet, my gentle love
    From year to year as all the seasons fall
    I love you more, you know I love you

    And sometimes we were almost open
    And sometimes we would almost touch
    I think we wanted very little
    But that always seemed tot much
    And did we say we wanted children
    I really cannot quite recall
    What we wanted was our freedom
    To dance through life
    I think that's all
    We are just surrealist pilgrims
    Melting clocks in marble halls

    Oh my love
    My old my sweet my gentle love
    From year to year as all the seasons fall
    I love you more, you know
    I love you ... still.




    Das Lied der alten Liebenden - Klaus Hoffmann
    (Übersetzung: Klaus Hoffmann)

    Natürlich waren wir gefangen
    in zwanzig Jahren Leidenschaft,
    wie oft bist Du einfach gegangen,
    wie oft verschwand ich in der Nacht.
    Und jeder Stuhl erinnert sich,
    an unser Spiel, doch es war nichts
    als nur Theaterdonner.
    Die Ketten waren gar nicht echt
    und jeder Krach kam uns nur recht,
    denn er vertrieb den kleinen Kummer.

    Mein Lieb, mein Leid,
    ich lieb Dich noch wie in der ersten Zeit,
    von Anbeginn, bis in die Ewigkeit
    Weißt Du, ich lieb Dich noch,
    Ich liebe.

    Wir kennen unsere Spiele,
    die kleinen Tricks und Zaubereien
    Nur manchmal sollte ich verlieren,
    denn manchmal spieltest Du allein
    Natürlich blieb Dir auch nichts fremd,
    vielleicht auch nur aus Zeitvertreib
    und danach liefen wir auf Scherben
    Wir brauchten beide viel Talent
    als Nahrung für das alte Kind,
    das sollte nie erwachsen werden.

    Mein Lieb, mein Leid,
    ich lieb Dich noch wie in der ersten Zeit,
    von Anbeginn, bis in die Ewigkeit
    Weißt Du, ich lieb Dich noch,
    Ich liebe.

    Die Zeit ist eine Kralle,
    je mehr sie greift, wird sie zur Pein
    und Harmonie kann eine Falle,
    Für eine alte Liebe sein
    Natürlich weinst Du nicht so schnell
    und ich zerreiß mich nicht so früh,
    Wir kennen beide das Geheimnis
    Das letzte Urteil ist gefällt,
    der Zufall ist längst abbestellt
    Und zarter Krieg bleibt unser Gleichnis.

    Mein Lieb, mein Leid,
    ich lieb Dich noch wie in der ersten Zeit,
    von Anbeginn, bis in die Ewigkeit
    Weißt Du, ich lieb Dich noch,
    Ich liebe.




    Translations into additional languages will be appreciated.
    I'm pretty sure that there is also a Hebrew variant, but I cannot find it on-line.


    << Previous Day 2002/08/26
    [Calendar]
    Next Day >>

About LJ.Rossia.org