ng68's Journal
[Most Recent Entries]
[Calendar View]
[Friends View]
Friday, May 7th, 2010
Time |
Event |
12:15a |
ИННА КУЛИШОВА inna-kulishova@lj Тот не может быть Моим учеником, мучеником... Как же так, родные, идти, уходя? В вас Он был узнаваем. Но жизнь есть свобода от любимых — любить. Это Ты захотел, это Да Твое нам, в ком из нас — Дитя? На осле молодом, белый, тихий от слез, не из врат Ты вошел — из Овала Лика, или лица каждой твари земной. И никто не узнал, что с собою принес, и тростинка души ликовала, отгибаясь от встречи с Тобой. А орава кричала «Варавва». Разбежались — в лохмотья. Я, как бешеная, орала: Господь мой! Исчезала, Тебя касаясь, но оставить Тебя не могла. Вот настало. Разверзлась завесь. Разразилась вся зависть зла.
Раввуни, вслед — куда угодно, что бежать, если жизнь есть Ты. Отвергаю весь мир, что отдан, взор вонзая в Твои черты.
Где найдут мои ноги камень, что позволят глаза — теням? Кто-то движется. Дух мой замер. Для Тебя — от Тебя. — Мириам!
Март 2010 | 11:01p |
АНДРЕЙ ХАДАНОВИЧ khadanovich@lj ГОСЬЦЬ З БУДУЧЫНІ
...Будучыня здарыцца з усімі. Леанард Коэн
1.
Пайшоў па кефір, а ў малочнай краме — бухло. Выходжу, а побач — мэтро. Раней не было.
Дзе быў аўтамат, зь якога піла газіроўку мая аднакласьніца, — білборд з кока-колай і графіці ХАЙ УСЁ ЛЯСЬНЕЦЦА!
Іду на заняткі. Куды, блін, падзелі школьную форму? Пазнаў сваю школу толькі па якасьці корму.
Дзе мае аднакласьнікі мірна гулялі ў чу, — шэпты з-пад лесьвіцы: — Ну давай! — Не хачу.
У класе вядомы сваім атэізмам настаўнік гісторыі знаёміць вучняў з Эвангельлем і фрагмэнтамі Торы.
— Будзеш,— пытае ў адной, — чыніць пералюб? — Буду. Чыню. Толькі цяпер разумею: я трапіў у будучыню.
Беларусіца абвесьціла тэму, галёрка цыдулкамі спаміць. Восем дзяўчатак і (сьпінай да дошкі) малец у майцы “Messi”. Як дваццаць пяць год таму, чытаю вершы на памяць. Сорак хвілін на вершы і пяць на аўтограф-сэсію.
Пасярэдзіне верша з дурацкай назваю забываю словы. Беларусіца падказвае.
( 2 ) |
|