ng68's Journal
 
[Most Recent Entries] [Calendar View] [Friends View]

Friday, May 7th, 2010

    Time Event
    12:15a
    ИННА КУЛИШОВА [info]inna-kulishova@lj

    Тот не может быть Моим учеником,
    мучеником...
    Как же так, родные, идти, уходя?
    В вас Он был узнаваем. Но жизнь есть свобода
    от любимых — любить. Это Ты захотел, это Да
    Твое нам, в ком из нас — Дитя?

    На осле молодом, белый, тихий от слез,
    не из врат Ты вошел — из Овала
    Лика, или лица каждой твари земной.
    И никто не узнал, что с собою принес,
    и тростинка души ликовала,
    отгибаясь от встречи с Тобой.

    А орава кричала «Варавва».
    Разбежались — в лохмотья.
    Я, как бешеная, орала:
    Господь мой!

    Исчезала, Тебя касаясь,
    но оставить Тебя не могла.
    Вот настало. Разверзлась завесь.
    Разразилась вся зависть зла.

    Раввуни, вслед — куда угодно,
    что бежать, если жизнь есть Ты.
    Отвергаю весь мир, что отдан,
    взор вонзая в Твои черты.

    Где найдут мои ноги камень,
    что позволят глаза — теням?
    Кто-то движется. Дух мой замер.
    Для Тебя — от Тебя.
                                — Мириам!

    Март 2010
    11:01p
    АНДРЕЙ ХАДАНОВИЧ [info]khadanovich@lj

    ГОСЬЦЬ З БУДУЧЫНІ

                                                  ...Будучыня здарыцца з усімі.
                                                                           Леанард Коэн

    1.

    Пайшоў па кефір, а ў малочнай краме — бухло.
    Выходжу, а побач — мэтро. Раней не было.

    Дзе быў аўтамат, зь якога піла газіроўку мая аднакласьніца, —
    білборд з кока-колай і графіці ХАЙ УСЁ ЛЯСЬНЕЦЦА!

    Іду на заняткі. Куды, блін, падзелі школьную форму?
    Пазнаў сваю школу толькі па якасьці корму.

    Дзе мае аднакласьнікі мірна гулялі ў чу, —
    шэпты з-пад лесьвіцы:
    — Ну давай!
    — Не хачу.

    У класе вядомы сваім атэізмам настаўнік гісторыі
    знаёміць вучняў з Эвангельлем і фрагмэнтамі Торы.

    — Будзеш,— пытае ў адной, — чыніць пералюб?
                                                       — Буду. Чыню.
    Толькі цяпер разумею: я трапіў у будучыню.

    Беларусіца абвесьціла тэму, галёрка цыдулкамі спаміць.
    Восем дзяўчатак і (сьпінай да дошкі) малец у майцы “Messi”.
    Як дваццаць пяць год таму, чытаю вершы на памяць.
    Сорак хвілін на вершы і пяць на аўтограф-сэсію.

    Пасярэдзіне верша з дурацкай назваю
    забываю словы. Беларусіца падказвае.

    2  )

    << Previous Day 2010/05/07
    [Calendar]
    Next Day >>

About LJ.Rossia.org