11:09p |
ПУСТЬ ДЛИТСЯ БАЛ! (из А.Осецкой) Жизнь, как в тумане, плывет, словно танец, - фанданго, болеро, бибоп, манна, осанна, румянец и танец; поехал - приехал - и стоп... Дважды на бал нам попасть не придется - здесь "биса" никто не слыхал; значит, коль сердце твое еще бьется, - на бал, марш на бал!
Раз сердце стучится - ступайте учиться, трудиться, на корты, в спортзал, пусть равнодушие к черту умчится, поскольку вся жизнь - это бал. Здесь и буфет, и другие услуги (ты с ними встречался и сам); жив - так танцуй, улыбайся подруге - и пей! Пей за дам!
Пусть длится бал! Жизнь - вот главный наш бал, без сомненья. Пусть длится бал! И второго не жди приглашенья: Чаши звенят, танцы длятся, и дверь не закрыли; день стоит дня, ну а жизнь стоит свеч и усилий..
Сытый, голодный, и змей подколодный - любой, кто на землю попал, - встретился с мамой, отцом и супругой, - и путь ему сразу - на бал! Та, что с косою, - Мадам Вышибала - кран перекроет для нас; так что нельзя отказаться от бала - бал нам дают только раз!
Пусть длится бал! Жизнь - вот главный наш бал, без сомненья. Пусть длится бал! И второго не жди приглашенья: Чаши звенят, танцы длятся, и дверь не закрыли; день стоит дня, ну а жизнь стоит свеч и усилий...
AGNIESZKA OSIECKA NIECH ŻYJE BAL!
Życie, kochanie, trwa tyle co taniec, fandango, bolero, bibop, manna, hosanna, różaniec i taniec, i jazda, i basta, i stop. Bal to najdłuższy, na jaki nas proszą, nie grają na bis, chociaż żal, zanim więc serca upadłość ogłoszą - na bal, marsz na bal! Szalejcie aorty, gdy idę na korty, roboto, ty w rękach się pal, miasta nieczułe, mijajcie jak porty, bo życie, bo życie to bal. Bufet, jak bufet, jest zaopatrzony, zależy, czy tu, czy gdzieś tam, tańcz, póki żyjesz, i śmiej się do żony, i pij zdrowie dam...
Niech żyje bal, bo to życie to bal jest nad bale, niech żyje bal, drugi raz nie zaproszą nas wcale, orkiestra gra, jeszcze tańczą i drzwi są otwarte, dzień wart jest dnia i to życie zachodu jest warte
Chłopo-robotnik i boa-grzechotnik z niebytu wynurza się fal, widzi swą mamę i tatę, i żonkę i rusza, wyrusza - na bal. Sucha kostucha, ta Miss Wykidajło wyłączy nam prąd w środku dnia, pchajmy więc taczki obłędu jak Byron, bo raz mamy bal!
Niech żyje bal, bo to życie to bal jest nad bale, niech żyje bal, drugi raz nie zaproszą nas wcale, orkiestra gra, jeszcze tańczą i drzwi są otwarte, dzień wart jest dnia i to życie zachodu jest warte! |