| 11:13p |
ОДОБРЕНИЕ (из Ю.Тувима)
Розотрясенье, без сомненья!
И розы – в небесах, над домом!
Да, это так! Розотрясенье –
Клянусь и молнией и громом!
К себе я музу призываю –
И слышу грома отголоски!
То в небе, склянки разбивая,
Бушует чернокнижник Боско.
Зачем же в небе загремело?
Он недоволен? Да, быть может...
Но Ты моё одобрил дело
Розотрясеньем этим, Боже.
Aprobata
J.Tuwim
Trzęsienie róż! I nic innego.
I nie inaczej - tylko właśnie:
Trzęsienie róż! I w różach niebo!
A niech to jasny piorun trzaśnie!
Poezjo! Matko! Któż by skłamał,
Kiedy cię woła? I już łoskot!
To szklany pręt nad głową złamał
Różany czarnoksiężnik Bosko.
Z rozpaczy? Nie wiem. Może, może...
Lecz gdy trzasnęło i zabłysło,
Trzęsieniem róż przyznałeś, Boże,
Najświętszą rację mym zamysłom. |