|
| |||
|
|
Saving Private Losev ![]() Статья про рядового Лосева, копия на всякий случай Адсюль Update: Казка пра радавога Лосева Натхненна любімай газэтай тваёй краіны. Жылі-булі Сухар і Навумка, і була ў йіх Бальшая Мама Лосева. Пашкраблі Сухар і Навумка на зусеках і панесла Маці Лосева, але ня не прастога, а радавога. Радавы Лосеў рос па днях як на дражжах. І пайшоў служыць Народу. – Прывітаньне, Народ! – Прывітаньне, Радавы Лосеў! – Хрэна ты тут робіш, Радавы Лосеў? – Служу Народу! – То служы! Тяжко яму було служыць Народу. Стракая ён неяк Разьбешчаны Натоўп. – Прывітаньне, Разьбешчаны Натоўп! – Прывітаньне, Радавы Лосеў! – Хрэна ты тут робіш, Радавы Лосеў? – Я ад Сухара, прыйшоў, я ад Навумкі прыйшоў, ад Бальшой Мамы Лосева прыйшоў... - А ад мяне ня пайдзёш! І пачаў Разьбешчаны Натоўп зьбіваці Радавога Лосева. Поп біў-біў – ня пабіў, дзед біў-біў – ня пабіў, баба біла-біла – ня пабіла, унучка-школьніца біла-біла – ня пабіла, выпускніца ЕГУ біла-біла – ня пабіла, выпускніца БДУ біла-біла – ня пабіла, Бадлер біў-біў – ня пабіў, Агінскі біў-біў – ня пабіў, Пацючок зь вядра скокнуў, хвосьцікам матлянуў, Радавы Лосеў упаў і пабіўса. Як параненыя пцічкі плачыць Сухар, плачыць Навумка. А Бальшая Мама Лосева йіх суцішае – ня плач, Сухар, ня плач, Навумка, я зьнясу вам другога Лосева, але ня радавога, а сержанта. Канец. Адсюль |
||||||||||||||