Камандантэ Акудовіч
Сёння дзень народзінаў асобы, даволі культавай у асяродку моладзі каляінцельска-гуманітарнага кшталту.
Спадар Валянцін ўцёк ад віншаванняў з нагоды чарговага юбілею ў нейкі запаветны куточак радзімы, і зараз рассякае вяслом прызрыста-сцюдзёную гладзь якойсці Беразіны, альбо ладуе стаянку, збірае дровы для вогнічша па лясістых узгорках Нёмана, ці ўжо нават прапускае кілішак-другі ў невялікай кампаніі стоячы на высокім сасновым беразе Іслачы.
Калі б не шэраг складаных абставінаў, зараз і я б за кумпанію з насалодай кульнула чарку  і асабіста павіншавала гэтага цудоўнага Чалавека. Ды яшчэ паспеецца.

А пакуль што, са старога.





Баян трохгадовай даўніны. Неяк мы са styxija@lj зрабілі імянінніку такую сцёбна-віншавальную маечку)

Кантэкст магчыма незразумелы ўсім, хто не з "тусоўкі". Збольшага славу філосафа НЯМА В.А. зарабіў дзякуючы гэтай яго першай кніжачцы: Валянцін Акудовіч. МЯНЕ НЯМА: РОЗДУМЫ НА РУІНАХ ЧАЛАВЕКА