Это Чаренц.
ՄԱՐԻՈՆԵՏԿԱ Կամաց, կամաց, կամաց, կամաց,
Ոտքերն հողին, հողին, հողին՝
Եկավ-գնաց, եկավ-գնաց,
գ ունատ, դեղին, գունատ, դեղին:
Ձեռքը շարժեց մեկ վեր, մեկ վար,
Ոտքը խփեց - մեռե՛լ, մեռե՛լ,-
Առաջ եկավ դժվա՜ր, դժվա՜ր,
Ձեռքը շարժեց մեկ վար, մեկ վեր:
Ահա՛, ահա՜ -թեքվե՜ց, թեքվե՜ց,
Կընկնի՛, կընկնի՛... բայց չէ՛. նայի՛.
Շուրթը շրթից դանդաղ ջոկվեց,
Մնաց մի պահ՝ աչքը մահի:
Ու սո՜ւր ճչաց՝ կարծես բռնի
Աչքերն, անշարժ, հեռուն գամած.-
Այդպես հոգի՛ս պիտի մեռնի -
Կամա՜ց, կամա՜ց, կամա՜ց, կամա՜ց...
А искала я то единственное стихотворение, которое я адекватно перевела. Пока не нашла, но, может, ещё найду.
Апд. Офигеть! Кто бы мог подумать, но вот здесь Чаренца полно.
Апд2: Нет, искала по фразе կասկածը ու ահը իմ սիրտը մաշել են - ничего не нашла.
Апд3: А ещё я узнала, что Каринэ Котнджян - это реальный персонаж. А больше ничего про неё не узнала. Мало в инете армянского. |
![[info]](http://lj.rossia.org/img/imported-profile.gif){kind=small}