| morgen danach |
[Sep. 10th, 2004|02:36 pm] |
І успомніў я час срэдзь асеньняй нахмуранай ночы...
Усё ж не атрымаецца мне вучыцца, якой асацыяльнай персонай я і быў, такой і застаўся... якім бы цудоўным ня быў калектыў - па-любому, калектыў - гэта не маё... і вучыцца я магу толькі адзін - а гэта надзвычай шкладана.
застаецца толькі думаць, думаць і думаць...
А ноччу і зноўку сыходзіў з глузду. Такога раней не было і цяпер гэта паўтараецца ўсё часьцей і часьцей. Меньш трэба думаць і меньш трэба заставацца. Да псіхіатара. |
|
|
| Comments: |
са мной на ДК трэ ..калі я піць пачену..хутка ужо..адразу адчуеш сябе нармальным, сацыяльным альтруістам:))) | |