| |
[May. 5th, 2005|11:32 pm] |
Я апынуўся пасярод вуліцы,
мала таго, што цяпер ўсё было да колікаў у вачох кантрастнае,
дык яшчэ і не было ягад гаммі, не было пачварак-у-роце,
я мог адчуваць людзей, я мог дакрануцца да іх:
яны адказвалі горача і груба...
А потым я ўбачыў свой адбітак у вітрыне крамы:
відовішча жаханула мяне: гэта быў сухі, гуды, аброслы малады чалавек, увесь у сіняках,
увесь хворы і амаль мёртвы.
Усё балела, усё зудзела. Гэта была не тая вуліца, на якой я хацеў бы апынуцца... |
|
|
