| |
[May. 28th, 2005|02:21 pm] |
Адным недалёкім днём, мы іншлі з Эдуардам па зялёнаму купалаўскаму парку ў пошуках будучыні і шчасця, звіня ў партфэле бутэлькай гарэлкі. У кіпарысавых кустах нам трапіла парачка: гопар, які граў на гітары нірвану ды дзяўчына апранутая з выкшталтоўнай псеудаарыгінальнасцю. Гопар граў, а дзеўчына няўмела танцавала і мілавідна усьмехалася нам, міма праходзячым.
Толькі зараз я уцяміў, што вось менавіта для гэтага смазлівага тварчыка і быў у нас на транпарце стары адломаны гітарны грыф. Было б шчасце даць па гэтай мілай пысе кіляграмовай моцнайзбітай палкай. Да й дабававіць з нагі, каб збіць апошнюю рысачку смазлівасці... А яшчэ гэтыя выпускнікі. Кіса ку-ку. |
|
|
| Comments: |
Зло правит тобой и дьякон Пафсикакий.
исповедуйся, мля. | |
![[info]](http://lj.rossia.org/img/imported-profile.gif){kind=small}