| Да мяне пагрукаўся персанальны нарколаг. |
[Jun. 30th, 2005|12:49 am] |
Антошка-антошка, сотні разоў цябе памярэджвалі, сотні разоў на цябе крычалі, што твой авантурызм можа стаць табе вельмі дорага. А я дурачок, я заўсёды думаў, што мне абсалютна ўсё сыхолзіць з рук. Мой кураж - мая бяда і збаўленне. Промах. Жоўтая картка. Цяпер доўгія месяцы шчаслівага жыцьця. Гудбай, ленін. Маць вучыць найзусьць тэлефоны моргаў.
Эдуард, цябе з вартагаловвем, і з выздараўленнем. Навошта такое шчасце? Шчасця ёсьць шмат рознага іншага. Віншую. |
|
|
![[info]](http://lj.rossia.org/img/imported-profile.gif){kind=small}