| |
[Dec. 19th, 2005|11:31 pm] |
Сніцца Індыя. На небе прыгожыя аблокі цалуюцца з блакітным азіяцкім небам. Белы піджак і індыйская жанчына з зоркаю на чале. Наўкол ездзяць старыя аўтобусы і трамваі, забітыя людзьмі. З кожнага акна і з кожных дзьвяроў падкрадваецца шчасце.
Я прачынаюся з пахмельля і пачынаю плакаць. Я плачу, плачу і плачу. Буйныя шчырыя шэрыя сьлёзы падаюць з вачэй і топяць зубастыя ледаколы. |
|
|
| Comments: |
Ведаеце што.... У мяне такое таксама бывае.
І з Індыяй, і з некаторымі іншымі краінамі. Крыўдна. што калі такія мары-сны праходзяць, становіцца сапраўды неяк цяжка....
![[User Picture]](http://lj.rossia.org/userpic/58692/2147523216) | | From: | ![[info]](http://lj.rossia.org/img/imported-profile.gif) lejf@lj |
|---|
| Date: | December 20th, 2005 - 04:52 pm |
|---|
| | | (Link) |
|
Асабліва з перапою. Тут ужо плач-няплач, - сё адно пост у жж будзе. | |
