| одинокая ветка сирени сколько лет пронеслось но всё же |
[Apr. 19th, 2008|12:54 am] |
А на гэты дзень твайго нараджэньня ты мяне так і не запрасіла. Ну і што. Я быў юн, насіў даўгія валасы. Застудзіў шыю і сьпіну. Ня мог хадзіць. Лічыў сябе самым разумным. На кухні сядзелі побач, я ў фатэлі-качалцы, ты на крэслы, ногі пад сябе падмяўшы. За вакном гарэў захад. Пілі віно "Арыель", казала, любіш Бродзкага, хаця яго не чытала. У кухню ўвальваўся нехта. П'яны, як вуж, плакаў песьню. "Плы-ыл па гораду запах сірені, да-чі-во ж ты была-а красіва, я-а тваі цылавал калені і-і судзьбе гаваріл: спасіба..." Гэты плач зрываў нам дах. Ты залазіла пад стол, па-сабачы ныла, енчыла. Я рваў зубамі ды кіпцямі пакет цукру, бегаў па кватэры, пасыпаў усіх з крыкам "Вялікдзень! Юр'еўдзень!". Мяне вялі спаць, душылі, закручвалі рукі. Была вясна, а чый гэта быў флэт? Той дзень так і не настаў, хоць насталі нейкія іншыя. У шатры прыставаў да цябе. Сорамна, відаць, але дала. У шацёр увальваўся п'яны нехта, нахабна сьцягваў спальнікі, насьцярожана аглядваў твае падлеткавыя грудзі і варушыў рукой па торбах, шукаючы флян. Я гразіўся набіць морду, хоць ніколі бы гэтага не зрабіў, бо баяўся і стараўся быць цьвярозым. На раніцу выбухала ў кастрышчы вучэбная граната, мы рабіліся чужымі, а сонца прыпякала аснавацельна. Чаму ну чаму гэта паўтаралася столькі разоў, што ўжо пасьпела стаць маім жыцьцёвым крэда. Ад водкі лі? Ад зглазу? Кожную вясну, пасьля першай навальніцы і першага мая. |
|
|
| Comments: |
![[User Picture]](http://lj.rossia.org/userpic/58712/2147523239) | | From: | l_z@lj |
| Date: | April 18th, 2008 - 05:15 pm |
|---|
| | | (Link) |
|
Што за мутацень? :)))
![[User Picture]](http://lj.rossia.org/userpic/58712/2147523239) | | From: | l_z@lj |
| Date: | April 18th, 2008 - 07:29 pm |
|---|
| | | (Link) |
|
Я на гэтае гляжу ў падзорную трубу, прытым, зь іншага боку :)
от і ў мяне такія першамаі, чувак.
ня буду нагадваць пра ноўт. жыцьцё часта апарэджвае мары :))
а мені сподобалося) ех, файна ваша мова))
дякую. нічо такой язычок :)
А сення дзень Сватко перанесены....
нашым героям трэба сустрэцца. а так хораша напесаў, лёгка і сахарна, умнічка:)
Ты ў фатэлі, я на крэслы - мы не встрэцімся нікак!
я ця з-пад зямлі выташчу!
заткнісь, наташа, граза была ў фіўралі - давай лучшэ выпьем водкі што лі?
скажи, ты знал, что я тебя откомменчу? =)
табе засталося жыць 7 дзён. пражыві іх з пользай! :))
Бля... точно, а я и забыл.... | |