|
|
Пишет imp_258147 (![[info]](http://lj.rossia.org/img/imported-profile.gif){kind=small} aaghayan@lj) |
Իսկ ես շատ շնորհակալ եմ ծնողներիցս, որ, օտարալեզու կրթության հաղթարշավի այն տարիներին, ինձ հաշմանդամ չդարձրին: Սա պնդելու համար ես իմ օրինակներն ու վիճակագրությունն ունեմ:
Ռուսական դպրոց ավարտածների «դարձը» իհարկե գնահատելի է և վստահ եմ, որ հոգու խորքից բխող պահանջ է: Սակայն ասեմ, որպես գաղտնիք, որ նրանց մեծ մասի հայրենասիրության մեջ մի տեսակ արհեստականություն կա: Կարծես դրանով ուզում են փոխհատուցել մի կարևոր բանի բացակայությունը: Հայերեն լեզվամտածողության և հայկական մշակույթի տեր անձանց հայրենասիրությունը ավելի աննկատ է, աչքի ընկնող որակ չէ, այլ էության սովորական, բնական մի բաղկացուցիչ:
Ռուսական դպրոց ավարտածների «դարձը» իհարկե գնահատելի է և վստահ եմ, որ հոգու խորքից բխող պահանջ է: Սակայն ասեմ, որպես գաղտնիք, որ նրանց մեծ մասի հայրենասիրության մեջ մի տեսակ արհեստականություն կա: Կարծես դրանով ուզում են փոխհատուցել մի կարևոր բանի բացակայությունը: Հայերեն լեզվամտածողության և հայկական մշակույթի տեր անձանց հայրենասիրությունը ավելի աննկատ է, աչքի ընկնող որակ չէ, այլ էության սովորական, բնական մի բաղկացուցիչ:
Добавить комментарий:
