Копипастну от Faber argenti (argentarius@lj) продолжение чудесных сказки:. Читать вслух!

CURULA RABA

Vivebant Dedus et Baba et ad eos Curula Raba. Snosivit ipsa eis iaiulum, non prostum iaiulum, sed zoloteum. Incipiebant autem iaiulum bire. Dedus bivit-bivit, non disbivit. Baba bivit-bivit, non disbivit. Poclaverunt autem iaiulum ad polculam. Eo tempore misula bezavit, chvostulo machnuvit, iaiulum upavit et disbitum est!
Placet Dedus, placet Baba: "Ubi nunc est nostrum zoloteum iaiaulum?!".
Dicit ad eos Curula Raba: "Nolite placare, Dede et Baba! Snosibo vobis plus unum iaiulum!".
Et snosivit eis novum iaiulum, non zoloteum, sed prostum. Ecce, et scasulae finets, quis autem sluchavit, molodets!




LISIX SESTRIX ET VOLCUS

Vivebant Dedus et Baba. Dicit Dedus ad Babam: "Tu, Baba, pece pirogos, ego autem sanes zapragabo ad ribam lovendum".
Nalovivit ribam et veset domum plenum vosum. Et vidit: ecce, Lisix calacico svernutula super dorogam iacet. Slesivit Dedus de voso, adchodit ad Lisicem, ipsa autem non celochnitur, sicut mortua.
"Ecce erit Babae praesens!", Dedus dixit, cepit Lisicem, polozivit super vosum, ipse primus idet. Lisix autem, cum tempus ulucit, incepit exbrasare ribam de voso, po ribulam et po ribulam, exbrasavit omnes ribas, et ipsa uliznuvit.
Adiechavit Dedus domum. Dicit Babae: "Ecce, stara, qualem vorotnicem advesi tibi!". Venit Baba ad vosum, non est vorotnix, nec riba. Obrugavit Dedum: "Ah, es talis-salis, nam pridumavit me obmanure!". Smecnuvit tunc Dedus, quia Lisix non mortua erat, sed nihil facendum.
Lisix autem omnem ribam disbrosatam sobravit, sedit super dorogam et cuschat. Adidit ad eam Serus Volcus: "Salve, Sestrix!"
"Salve, Brater!"
"Da mihi ribulam!"
"Nalovis ut cuscheas".
"Non umeo!"
"Eca, etiam ego nalovivi. Tu, Brater, veni ad recam, opuste chvostum in prorubem, sedi et prigovariva: 'Lovimini, ribae, magnae et parvulae!', Riba ipsa ad chvostum tuum nacepietur. Sed sedi podolior, ut plures ribae naloveantur".
Volcus venit ad recam, opustivit chvostum in prorubem et prigovarivat:

" Lovimini, ribae, magnae et parvulae,
Lovimini, ribae, magnae et parvulae!".

Post eum et Lisix venit. Chodit circum Volcum, pripevat:

"Iasnior, iasnior in caelo stellae,
Frige, frige, Volci chvoste!".

Volcus interrogavit: "Quod govoris, Sestrix?". Illa autem otvetsat: "Tibi, Brater, adiuvam!". Ipsa igitur tverdit: "Frige, frige, Volci chvoste!".
Dolge-dolge sidivit Volcus ad prorubem, chvostum eis primorozitus est. Probavit pripodniati, non poterat! "Ecce", dumat, "ribae privalitur, impossibile extanure!" Vidit: ecce babae idunt pro vodam, "Volcus! Bitus sit!", cricant. Ispugatus est Volcus, prigabat-prigabat, chvosto otorvato exbezavit. "Bene", inquit, "Sestrix, otplacibo tibi!"
Eo tempore Lisix zabratur in isbam, ut quidquid ucradeat, sed upadivit in cadcam com testo et ismasito capute sbesavit. Advstrendum ei Volcus: "A-a, nunc popasti in manus meas!". "Eh, Volce, Brater, magis bita sum, quam tu, ecce mosgum meum super capitem vistupit, iele pletor!". "Vere, Sestrix, quomodo poidebis? Poneseam te!".
Lisix sedit super spinam eius, vesetur a Volco, raspevat canticum:

"Bitus inbitam veset,
Bitus inbitam veset!".