НОЧЬЮ (из В.Броневского)
(с польского)

Горестной ночью даже светильни
плачут, слезятся газом обильно;
там, над домами, как над гробами, –
мертвые сами – плачут над нами.

Ты же, поэзия, в горе великом
ночью зовёшь нас плачем и криком:
горькие речи – чёрные плиты -
давят, кровавят терном увитых.

Так приходи же чудно и смело,
чтобы сердца нам вырвать из тела,
чёрных просторов дай покрывало,
чтоб твоё пламя нас не терзало.

(из сборника "Дымы над городом")

W.Broniewski

Nocą

Nocą, gdy straszno, smutno i źle nam,
płaczą latarnie acetylenem,
nad ulicami, jak nad grobami,
płaczki nieżywe płaczą nad nami.

Nocą, poezjo, wielką rozpaczą
wzywasz ku sobie, krzycząc i płacząc,
każde twe słowo płytą grobową
ciąży wkrwawionym w gałąź cierniową.

Przybądź już, piękna, groźna i śmiała,
serca szponami wyrwij nam z ciała,
w czarne sztandary, w chłodne bezmiary
owiń nas, zagaś twoje pożary.