ИХ ЛИЦА. (из Б.Лесьмяна)

Лица их - как загадки, как тайнописанье,
И засеяны грусти они семенами;
Если пламени злого почуют касанье -
Как ожогами, вспыхнут они письменами.

И тогда они будут открыты для чтенья -
При сиянии лунном, при свете денницы;
Но кончина надежды - начало мученья,
Так что лучше читать их с последней страницы.

Вот одни - лишь с дневными припасами мёда
В путь на много столетий собрались как боги;
Выпив мёд – растянулись без сил на дороге,
Позабыв с голодухи о цели похода.

Те - за гроздьями вышли, верны уговору,
Но на день оговорок они опоздали,
К виноградному сбору явились не в пору,
И лишь ветер в пустынных полях услыхали.

И прекрасные песни безвременно вянут
На губах у несчастных, кто с роком в разладе,
И ни с кем целоваться те губы не станут,
И печальные девы уходят в досаде.

Есть такие, чьи души - как будто колдуньи;
Призрак, схожий с собою, всё ищут по свету,
Отражение ищут своё в полнолунье,
Но подобье находят - а тождества нету!

Оригинал:

Bolesław Leśmian
Ich oblicza

Ich oblicza - to pisma tajemne, wstydliwe
Treść smutku skrywające w niewidzialnym wsiewie.
Dość je ognia szkarłatna podrażnić pokrzywą,
By - sparzone - zjawiły swych liter zarzewie!

Wtedy zbroją swe oczy miłości rozsądkiem,
Można czytać je w świetle księżyca lub słońca,
A że koniec nadziei jest zgrozy początkiem,
Więc najlepiej je czytać z uśmiechem - od końca!

Jedni, na dzień zaledwie mając zapas miodu,
Wyszli w podroż na długich lat tysiąc, jak bogi -
I wypiwszy miód do dna, w poprzek własnej drogi
Pokładli się bezsilni od strachu i głodu!

Drudzy na winobrania chwile umówioną
Spóźnili się o całą niedomówień dobę,
Gdy już ścięto owoce i nie zostawiono
Nic, prócz wiatru, co ziewa na pustki żałobę!

A innym, co się z losem pogodzić nie mogą,
Pieśń na wardze skonała - tak dobrze zaczęta!
Więc nie chcą taką wargą całować nikogo
I - chmurni - omijają zdziwione dziewczęta...

Tych dusze - to wróżbiarki, co w księżyca pełnię
Z sennika wypatrują zjaw, swemu podobny,
Ten sam prawie z pozoru, tak samo żałobny,
Lecz zawsze tylko - prawie, a nigdy - zupełnie!