เฟิร์นชนิดนี้เป็นเฟิร์นในสกุลเดียวกับผักกูดหรือกูดกิน เป็นเฟิร์นขนาดกลางมีลักษณะเด่นคือ มีลำต้นทอดเลื้อยไปกับดิน มีใบประกอบแบบขนนกชั้นเดียว และใบย่อยที่ปลายสุดมีลักษณะหยักลึกรูปขนนก ถูกค้นพบครั้งแรกที่น้ำตกหมันแดง จ.พิษณุโลก โดย นายพุทธมน ผ่องกาย นิสิตระดับปริญญาเอก ภาควิชาพฤกษศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และได้ทำการตีพิมพ์การค้นพบร่วมกับ อ.ที่ปรึกษา ศ.ดร.ทวีศักดิ์ บุญเกิด และ ผศ.ดร.รสริน พลวัฒน์ ซึ่งคำระบุชนิด “thailandicum” หมายถึงสถานที่ซึ่งค้นพบพืชชนิดนี้ครั้งแรก คือประเทศไทย และเฟิร์นชนิดนี้ยังเป็นพืชถิ่นเดียว (endemic species) ของไทยอีกด้วย.

ผลงานการวิจัยการค้นพบเฟิร์นชนิดนี้ได้ตีพิมพ์เผยแพร่ในวารสารระดับนานาชาติ -- Phytotaxa 379(2): 227-230