Գիտե՞ք ինչու դադարեցրինք "կետային" վրեժխնդրության ակտերը... Որովհետև թուրքական դեսպանների մեքենաները, դեսպանատները, դեսպաններին պայթեցնելիս զոհվում էին նաև լրիվ պատահական մարդիկ, այն երկրի անմեղ քաղաքացիները, որոնք դժբախտաբար այդ պահին հայտնվում էին տեռակտի վայրում... միջազգային հասարակական կարծիքը սկսեց արդեն հայերի դեմ ,,աշխատել,, ու որոշում կայացվեց դադարեցնել պայքարի այդ ձևը... անմեղ զոհերի արյամբ քո արյան վրեժը չես լուծի...ուղղակի ի տարբերություն մեզ, մուսուլմաններն արյունարբու են.. մենք դժվարությամբ ենք սպանում...
ուղղակի մենք շատ քիչ բան գիտենք, թե իրականում Չեչնիայում ինչ է կատարվում: Քավ լիցի, ես բնավ չեմ արդարացնում նման տեռակտերը, միայն ես գիտեմ, թե ինչ րոպեներ ապրեցի, մինչև կապվեցի ամուսնուս հետ ու իմացա, որ ամեն ինչ նորմալ է և որ պայթեցրել են ոչ իր կայարանը...
Зло порождает зло ...մենք վաղուց արդեն անցել ենք վրեժխնդրության և մեր հարցի վրա ուշադրություն հրավիրելու այդ ծանր ճանապարհը, չեչենները, աֆղանցիները, իրաքցիները արդեն քանի տարի է, ինչ այդ ճանապարհին են ... անզորությունն է... միգուցե և չհասկանան, որ այդ ճանապարհը լուծում չի տալիս.. միգուցե և ոչ... ֆանատիկ են... կրոնական... մենք այդպիսին չենք...