Алёнка трохі напісала пра індэйцаў, а мне запомнілася, як яны білі ў вялікі бубен і пелі: перыядычна пераходзілі з традыцыйных chants на клясычную папсу (Bye bye love, Bye bye happiness, Hello loneliness, I think I'm gonna cry) й назад. Вось так і трэба ставіцца да сваіх нацыянальных традыцыяў - і сьвяткаваць, але не даваць ім замінаць рухацца наперад.