Песня пра зубра
     

Быў ён загнаны усёткі й паранены. Чэзьне
Гневу шаленства у ім, хай мо лютасьць ня згасла:
Сьцёбае злосна хвастом, ажно сьвішча паветра,
Зь ляпы ж вужакай віецца язык вялізарны
Ды вырываецца хмараю пара із храпаў.
(Моц непаўстрымную сьцюжа бадзёрыла пэўне,
Але ж ужо, хай мароз, і яна занікае)....


http://knihi.com/Mikola_Husouski/Piesnia_pra_zubra.html