ыхх, раманціка!!!! =))))

Калісь, "у далёкім мінулым" я навучаўся ў каледжы машынабудавання. І часамі, у летнюю практыку на сваім каледжным міні-заводзе у абед мы гэтаксама адпачывалі на вуліцы. Насамрэч, гэта файна - пасля бруднага, смярдзючага цэха выйсці на сьвежае паветра. І тады ўжо ня так істотна як і на чым ты сядзіш-ляжыш.

Карацей, каб зразумець людзей, трэба хаця б умоўна апынуцца ў іх становішчы.
Вось.

Ну так и я время от времени повторяю некрасовское "если б нас сейчас пустили в поле, мы в траву попадали бы - спать".