Настроение:

голова кругом /kapturne

Галопом по европам, ч.4 -- Galope traeŭrope, p.4
Часть 3 – Parto 3

23 июля отправляемся из Вены в Брно. Опять провожатый по исторической части города – из местных эсперантистов, опять трамваи, вызывающие зависть. На этот раз – обычные Т-3, но ещё и Татры-гармошки КТ-2. В Москве такие были на 17-м маршруте 30 лет назад и быстро исчезли, якобы ненадёжные, а здесь – ходят...
23-an de julio ni veturas el Vieno al Brno, Ĉeĥio. Denove estas akompananto tra historia urboparto – el lokaj e-istoj, denove enviindaj tramoj. Ĉi-foje ordinaraj T-3, sed ankaŭ dusekciaj Tatra KT-2. En Moskvo tiaj estis antaŭ 30 jaroj kaj rapide malaperis, kvazaŭ “ne sufiĉe fortikaj”, sed ĉi tie – normale laboras...


Старинная крепость на высоком холме. Оттуда видна великолепная панорама города.
Antikva fortikaĵo sur alta monto. De tie videblas belega urbo-panoramo.


В туристическом центре нашлись проспекты не только на русском, но и на эсперанто. Новая информация воспринимается уже с трудом – из-за обилия впечатлений предыдущих дней в сочетании с недосыпом. К тому же очень жарко. Едем дальше, по дороге проезжаем город Kacov... (пояснения для неэсперантистов не будет, словарь в помощь... ;))
En la turisma centro troviĝas prospektoj ne nur en la rusa, sed ankaŭ en E-o. Novaj informoj jam malfacile percepteblas – pro abundaj impresoj de antaŭaj tagoj kaj nesufiĉa dormo. Krome, la vetero estas tro varmega.
Ni veturas plu, dumvoje vidas ŝildon de urbeto Kacov... ;))

Ближе к вечеру приезжаем в Прагу. Попалась на глаза вывеска “Herna cafe”. Я, конечно, понял эти слова правильно. Но всё-таки не удержался от мысли, что играть в интеллектуальные игры в ресторанах, ночных клубах и т.п. – действительно, плохая идея...
Очередной хостел – в центре города, на Виноградах, под высоченным Нусельским мостом. У нас опять комната на четверых с Аней и Ваней, причём в мансарде – к счастью, кровати не двухэтажные.
Трамваи... ладно, не буду повторяться. Под руководством эсперантиста Иржи прошли немалое расстояние по городу, увидели все полагающиеся достопримечательности – храмы, пешеходные улицы, Староместскую площадь, часы с движущимися фигурками (Иржи поправил: не «фигурки», а святые!). На Карлов мост вышли, когда уже было темно, к тому же часть моста была на ремонте – но всё равно здорово. Перешли Влтаву, дальше основная группа поехала в гостиницу на трамвае, а мы с Ирой и примкнувшая к нам Абель, разумеется, пошли на метро.
Vespere ni venas en Pragon. Vica hotelo estas en la urbocentro, distrikto Vinohrady, sub altega Nusla-ponto. Denove ni havas ĉambron por kvaropo, kun Anna kaj Ivan, en mansardo. Feliĉe, la litoj ne estas etaĝaj.
Tramoj... nu bone, mi ne ripetu. Gvidataj de loka e-isto Jiři, ni trairis sufiĉe grandan distancon tra la urbo, ekvidis ĉiujn necesajn vidindaĵojn – templojn, piedirajn stratojn, Staromestska-placon, horloĝon kun moviĝantaj figuretoj (Jiři tuj korektis: “Ne figuretoj, sed sanktuloj!”) Al Karlov-ponto ni venis jam en mallumo, krome – parto de la ponto estis riparata – sed tutegale admirindas. Ni transiris riveron Vltava, poste plejparto de la grupo revenis en la hotelon per tramo, kaj ni – mi, Ira kaj Abel’ – certe, iris al metroo.

Вошли на «Малостранской». Касс опять же нет, но билеты мы купили заранее, они универсальные на любой транспорт, 26 крон на 75 минут с любыми пересадками. Вместо турникетов – несколько валидаторов, таких же, как в трамваях. Можно бесплатно взять схему метро, памятки на разных языках и просто рекламу. Само метро построено по советским нормам, похоже скорее на харьковское, но с питерскими переходами – длинными и бестолковыми. Отделка – в основном пластик и керамические плитки, мрамора почти нет. Станции на 5 вагонов. Освещение на эскалаторах – под потолком, а не на балюстраде. К названию стации на путевой стене добавлен квадратик цвета линии, а на пересадочных станциях – ещё и другой поменьше, цвета той линии, на которую здесь пересадка. Цветовые обозначения используются ещё шире, чем у нас, даже эмблема метро при входе окрашена в цвет линии.
Интервалы вечером – 10 минут. Вагоны – серые с красным, переделанные наши, большинство сидений развёрнуто поперёк – количество сидячих мест не изменилось, а стоячих стало в разы меньше. Добавлены удобные поручни и световые табло как в «Русичах» или в Казани. Двери открываются при нажатии кнопки. На линии C – новые вагоны с аналогичным интерьером. У нас на узкой полосе над окнами или дверями висит схема одной линии, в Праге смогли разместить там все три линии. Такое было бы кстати в Киеве, Харькове, Минске, Новосибирске...
От Малостранской проехали по линии A до конечной – Дейвицкой, затем обратно до станции Мустек, пересадка на линию B, по ней до Андел и обратно до Флоренц, пересадка на линию C, и до Вышеграда, ближайшей станции к нашему хостелу. Проехали по всем трём линиям, прошли по двум пересадкам из трёх, использовали 70 из 75 минут действия билета.
Станция Андел, бывшая Московская, построена по советскому проекту. Её можно представить себе, соединив пилоны от Чеховской, путевые стены от Третьяковской-новой, ниши светильников от Боровицкой.
Станция Вышеград – в застеклённой галерее, высоко в парке. Увы, было уже темно, в полной мере оценить красоту не удалось.
Ni eniris ĉe la stacio Malostranska. Kasoj ne estas – sed biletojn ni jam aĉetis anticipe, ili estas universalaj, 26 kronoj por ajna trafikspeco kun ajnaj ŝanĝoj. Ĉe enirejo estas stampiloj samkiel en tramoj. Oni povas senpage preni skemon, informilojn kaj reklamilojn en diversaj lingvoj. La metroo mem estas konstruita laŭ sovetiaj normoj, similas tiun en Ĥarkov, sed kun transirejoj kiel en Sankt-Peterburg – longaj kaj neoportunaj. Marmoro preskaŭ tute ne estas – nur plastoj kaj ceramikaĵoj. Stacioj por 5 vagonoj (en Moskvo estas por 8). Eskalatoroj estas lumigataj de supre (en Moskvo lanternoj lokiĝas sur balustrado). Apud nomo de stacio videblas kvadrateto kun koloro de koncerna linio; ĉe transir-stacioj – ankaŭ de la apuda linio. Ĝenerale koloroj estas vaste uzataj, eĉ la metro-emblemo ĉe enirejoj havas koloron de la linio (en Moskvo la emblemo estas ĉiam ruĝa, en Peterburgo blua).
Intervaloj vespere estas 10 minutoj. La vagonoj, griz-ruĝaj, estas modernigitaj sovetiaj, plejparto de sidlokoj estas lokigitaj perpendikulare – la kvanto de sidlokoj restis sama, sed loko por starantaj pasaĝeroj restis tre malmulta. Estas aldonitaj lumtabuloj kaj oportunaj teniloj, kiel en la plej novaj vagonoj en Rusio. Por malfermi pordon, necesas premi butonon. Do, videblas, ke pasaĝeroj en Praga metroo tre malmultas, kompare kun Moskvo... Linio C havas novajn vagonojn kun simila interno. En rusiaj metropolitenoj super pordoj aŭ fenestroj kutime pendas strio kun skemo de la linio, en Prago oni sukcesis sur tia strio lokigi ĉiujn tri liniojn. Tio estus konvena ankaŭ en Kiev, Ĥarkov, Minsk, Novosibirsk...
De Malostranska ni veturis laŭ linio A ĝis la fina stacio Dejvicka, poste reen ĝis Mustek, transiris al la linio B, laŭ ĝi al Andel (tiu stacio iam nomiĝis “Moskovska” kaj estis konstruita laŭ sovetia projekto, ĝi kvazaŭ kunigas partojn de kelkaj moskvaj stacioj) kaj reen al Florenc, transiro al la linio C kaj ĝis Vyšehrad, stacio plej proksima al nia hotelo. Do, ni veturis laŭ ĉiuj tri linioj, uzis du transirejojn el la tri kaj 70 minutojn de bilet-valideco el 75 eblaj.
La stacio Vyšehrad situas en vitra galerio alte en parko. Ve, estis jam mallumo, do ni ne povis plene aprezi la belecon.
Сайт Пражского метро с фотографиями – Retejo de Praga metroo kun fotoj

24 июля. Наутро побывали в Пражском Граде. Стены толщиной в несколько метров, старинные здания – в общем, как и в других древних городах. Смотровая площадка, и тут же небольшой виноградник. Надо полагать, делают эксклюзивное вино по заоблачной цене. А неподалёку, в подвальчике – ресторан «Пекло».
La 24-an de julio ni vizitis Pražský Hrad. Muroj kelkmetre dikaj, malnovaj konstruaĵoj – do samkiel en aliaj antikvaj urboj. Rigard-placeto, kaj apude malgranda vinberejo. Probable, oni produktas ekskluzivan vinon kun enorma prezo. Kaj en apuda kelo estas restoracio “Peklo”, t.e. “Infero”.

Продолжение – Daŭrigo