tiphareth: снайперы

Настроение:	sick
Музыка:	Pink Floyd - Shine on you crazy diamond
Entry tags:	.ua, ebn

снайперы
В комментариях соотечественники возмущаются насчет Майдана.

...простой момент - снайперы. мне совершенно непонятно,
почему все уверены, что это снайперы януковича. снайперов
нет. лежек нет. косвенных свидетельств - тоже нет. принцип
"кому выгодно" говорит совершенно против. но все равно все
уверены. стоит высказать некое сомнение - и ты уже
ватник-быдло-кургинян-конспиролог...

Почему-то вспомнить события недавней истории никому в
голову не приходит. Напомню: в октябре 1993-го по толпе
(И МЕНТАМ) тоже стреляли снайперы, убили не меньше
сотни человек (видел цифры, что под тысячу), людей,
которые из окна смотрели, мам с колясками, просто
прохожих и так далее. Убили каких-то личных знакомых
моих знакомых, причем несколько. Версии предлагались самые
экзотические: от импортированного в Москву "Бейтара"
(израильской организации, аналогичной комсомолу) и
до элитных бойцов РНЕ (хихи).

Что характерно - до сих пор никаких лежек, фотографий,
косвенных свидетельств нет, и не будет, очевидно.

Кеннеди тоже до сих пор непонятно, как убили.

В Киеве стреляли те же самые люди, что и в Москве,
это вполне очевидно из их тактики. Но глупо выяснять,
кто именно, нам все равно не скажут. И глупо выяснять,
русские ФСБ или их украинские коллеги действовали.
К моменту конца правления Януковича, верхушка силовых
структуры Украины состояла наполовину из людей, которые
начинали в ФСБ, КГБ, прокуратуре России и так далее.
То есть СБУ была просто филиалом ФСБ, и остается,
судя по всему.

На самом деле, спецслужбы - это давно уже государство
в государстве, никакого отчета в своей деятельности
они не дают, и действуют единым фронтом в любом конфликте.
То есть для ЦРУ сотрудник ФСБ является братом,
и интересы другого гебиста им гораздо ближе, чем
интересы соотечественников или даже олигархов.

Что до комиссии, которая выясняет, кто стрелял,
подозреваю, что дело закончится пшиком. Потому что
правительство, которое поссорилось со своими
спецслужбами, долго не проживет, а своих сдавать
гебисты, очевидно, не желают.

И немного еще тут:
http://paus144.livejournal.com/33633.html
http://www.regnum.ru/news/1775414.html
http://rus.postimees.ee/2718730/ukrainskaja-aktivistka-ja-ne-tak-govorila-urmasu-pajetu-o-snajperah

Привет

(Читать комментарии) - (Добавить комментарий)

azatiy
2014-03-09 16:23 (ссылка)

Учора "Пахаванне дзеда" спраўлялі ў вёсцы Кісялі, у хаце мясцовай пенсіянеркі Надзеі Красніцкай. Сяльцо гэта знаходзіцца кіламетраў за 25 ад Гарадка, жыве тут усяго 8 чалавек. Аднак у першы дзень Масленіцы сюды завітала багата гасцей, у доме Надзеі Васільеўны развярнуцца можна было з цяжкасцю.

Заходзім у галоўны пакой, а там "хаўтуры". Пад абразамі на лаўцы ляжыць "нябожчык". У чырвонай кашулі, "ручкі" склаў на грудзях. Нос у "памерлага" - з пластмасы, вусы і барада – з кавалка шубы, на галаве – парык. "Цела" набіта саломай і анучкамі. Паміж "ног" тырчыць маркоўка.

"Жонка" і суседкі гавораць пра яго, як пра рэальнага чалавека. Выяўляецца, што "дзеда" звалі Цімафей Васільевіч, нажыў ён з жонкай шасцёра дзетак. А было яму ажно сто гадоў, "месяца да веку не хапіла". Быў ён гіперсэксуальным гулякам, але працавітым, моцным мужыком.

Жанчыны галосяць-прычытаюць, ды так натуральна, што, каб у хату трапіў старонні чалавек, дакладна б падумаў, што ў людзей сапраўднае гора. Імправізацыя такая, што пазайздросцілі б прафесійныя акцёры! У Цімкі, кажуць, у адной з гарадоцкіх вёсак быў рэальны прататып: ён пражыў больш за сто гадоў, меў загульны характар.

- Быў адзін мужык у дзярэўні, і той памёр. А дзядочак мой, а ластачка мая сізакрылая, а куды ж ты адляцеў так раненька? І кароўку мы дзяржалі, і соткі мы пахалі... А цяпер ты на кут во лёг… - заломвае рукі адна з жанчын.

- Дык а як ён памёр? – пытаецца нехта ў "жонкі".

- Ну ён жа рыбак быў знатны. Еў рыбу ды касцёй падавіўся. Я кінулася спасаць. Ды што я зраблю? Пакуль тых урачоў у нашу дзярэўню дачакаешся, ён дуба і даў да утра. Ён жа сто жонак меў – у кожным сяле, і зараз во тут адны любоўніцы сабраліся, але я адна хаваць яго павінна, - галосіць "жонка".

У яе ролі - гаспадыня хаты Надзея Васільеўна. У яе вачах натуральныя слёзы. Прыроджаная актрыса!..

- Не гаруй, суседачка. Дапаможам табе ўсім сялом. Такі ж мужык быў! І Крым, і Рым, і Даўгаполле – усё прайшоў гэты дзед! Зараз во памёр, а струк у яго яшчэ шавеліцца, паглядзіце!

Адна з жанчын пачынае торгаць вяроўку, за якую прывязана морквіна, "мужчынскае багацце" ажывае, падымаецца. Усе рагочуць. Жанчыны сыпяць колкімі эратычнымі жартамі.

- Палюбоўніц сабе ён не абы-якіх выбіраў. Гарадскія да яго ездзілі. Аднойчы, бачу, жар-птіца да яго прыкаціла. Маладая! Красівая! Сапагі вышэй калена, – распавядае пра Цімкіны мужчынскія перамогі яшчэ адна "плакальшчыца". - Я пад вакно падбегла, гляджу, а яны за сталом сядзяць, цалуюцца. Я цішком забегла ў хату, праверыць, ці цёплыя ў жар-пціцы боты. Адзін – дык не, а другі – і праўда, цёплы. Грошы яго грэлі. Я, пакуль яны там мілаваліся, забрала іх ды збегла.

- Во, не дзіва, што мне часотку аднойчы прынёс. І як толькі яго "маркоўка" не стаўклася, столькі баб меў! – кажа "жонка". – Але і мне хапала, і вам, бабанькі! А цяпер хто нас будзе, дзеўкі, шавяліць?!

І зноў прычытае:

- А цалавала б я цябе ў губкі, ды ж ты бегаў да чужой юбкі. А цалавала б я цябе ў ручкі, ды не аддаваў ты мне палучкі.

Да гульні далучаюцца "лекар" і "святар". Доктарка правярае люстэркам, ці дыхае "пацыент", потым мерае яму ціск. Пераканаўшыся, што ажывіць Цімку не ўдасца, плача над "труной". "Бацюшка" махае "кадзілам", чытае "малітвы". І ледзь хавае смех, гледзячы на "новапрастаўленага раба".

(Ответить) (Ветвь дискуссии)

(Комментарий удалён)

plumphelmet
2014-03-09 18:32 (ссылка)
Großmutter gestorben же
публикуете, my ass
(Ответить) (Уровень выше)

(Читать комментарии) -