У День Рідної Мови.
Тарас Григорович Шевченко.
ЗАПОВІТ.
Yхэхэдэм намайе
Yргэн талын дунда
Yндэр добын оройдо,
Хабтагай дайдым
Харагдан байхаар,
Мушхараhан, зангираган
Мүрэн Днээпрэйм
Солгиоон ирасхалиинь
Соностон байхаар,
Инаг Украинадам
Эрхэбишэ хүдөөлүүлхэт.
Хоротон дайсадай
Хүрин шуhанай
Хүхэ далай уруу
Украиинаhаам яагаад
Урадхыйе — харахаб.
Тиихэдэнь би
Тэдэ хада, дайдые,
Бүгэдынь орхин бодоод
Бурхандаа мүргэхэб,
Тэрэ болтор би
Тооношгүйб бурханиие.
Хүдөөлүүлээд намайгаа,
Хүдэлэн бодогты!
Түмэр шүдэрнүүдээ
Tahapa сохигты!
Дайсанай хорото шуhаар
Дабтан сүлөө ологты!
Иигээд намайгаа
Агуу ехэ бүлэдөө,
Сүлөө hайхан
Шэнэ бүлэдөө
Хоро, муулалгүйгөөр,
Харин, зөөлэн үгөөр
Дурдан hанахаяа
Бу мартагты!
Малюнок: Дзвінка, 6 років. Сепія, папір.
