| Попался перевод Чуковского, чуток его я сократил. Белорусский язык просто очарователен!
... Кракадзіл Сваю пашчу разляпіў, Сонца з неба праглынуў - Нават вокам не міргнуў!" Цёмна стала!
А ў Глыбокай рацэ кракадзіл ляжыць, І ў зубах яго не агонь гарыць - Сонца краснае, Сонца скрадзенае.
* * *
Тут зайчыха выбягала І мядзведзю так казала: "Сорамна табе равець! Бо не трус ты, а мядзведзь! Ты пайшоў бы, касалапы, Ды пачвару ту падрапаў! Разарві яго на часткі, Сонца вызвалі ты з пасткі!
* * *
Не стрываў мядзведзь, зароў мядзведзь. І на ворага наляцеў мядзведзь. Падмяў яго, заламаў яго: "Аддавай назад наша сонейка!"
Напужаўся кракадзіл, Як зароў, загаласіў... З пашчы сонца вывалілася, Проста ў неба выкацілася, І пабегла па кустох, Па бярозавых лістох.
Сталі птушкі шчабятаць, За казюркамі лятаць.
(паводле К.Чукоўскага — Алена Церашкова) |